Kyokushin Kaikan (Japonca: 極真会館 Kyokushin Kaikan), Masutatsu Oyama tarafından 1964 yılında geliştirilen tam temaslı karate stili. Japonca’daki anlamı “nihai hakikat için toplum”dur.
STİLİN DOĞUŞU
Kyokushin’in kurucusu Masutatsu Oyama Choi Yeong-Eui adıyla 1923 yılında güney Kore’de dünyaya geldi. Oyama Çin ve Kore’de Kempo stillerini çalışmıştı. 1938’de ailesiyle birlikte Japonya’ya göç etti ve burada Judo ve daha sonra Shotokan adını alacak olan Okinava Karatesi çalıştı. Japon toplumuna daha iyi uyum sağlamak amacıyla Masutatsu Oyama adını aldı. II.Dünya Savaşı’ndan sonra Goju Ryu karate stilini çalıştı. Bu dönemde karatesini geliştirmek için üç yıllığına dağlara çıktı. Daha sonra ABD’ye giderek profesyonel güreşçilerle gösteriler yaptı.
1953 yılında Oyama Dojo adıyla Tokyo’da kendi karate salonunu açtı ve savaş sanatları gösterileri için tüm dünyayı gezmeye başladı. En çok konuşulan gösterisi çıplak elleriyle boğaları öldürmesiydi. 1964 yılında stiline Kyokushin-Kai adını resmen verdi.
Teknik ve Antrenman
Kyokushinkai’de eğitim üç ana başlık altında gerçekleştirilir.
* Teknik (Kihon)
* Form (Kata)
* Müsabaka (Kumite)
Kyokushin sistemi Shotokan ve Goju Ryu gibi geleneksel karate stilleri üzerine temellenmiştir ancak Boks ve Kick Boks gibi mücadele sporlarından pek çok unsuru müsabakalarına (kumite) katmıştır.
Kyokushin sisteminin ana özelliği tam temaslı oluşudur. Bu sebeple eğitmen ve öğrenciler tam temaslı bir dövüşe kendilerini hazırlamak için sert müsabakalara katılmaları gerekmektedir. Diğer karate formlarından farklı olarak Kyokushin herhangi bir eldiven veya koruyucu malzeme olmaksızın tam temaslı dövüşe büyük önem verir. Bu oldukça sert görünmesine karşın rakibin yüzüne vuruş yapılmasına izin verilmemesi ciddi zarar görülmesini önemli ölçüde engellemektedir. Diğer taraftan kafa ve yüze diz veya tekmelere izin verilmektedir.
Kyokusin stili Shotokan stilinin çizgisel yapısından çok Goju Ryu’nun dairesel stiline yakındır. Oyama, Shotokan’ı birkaç yıl çalışmış fakat ileri antrenmanlarını Goju Ryu’da yapmayı tercih etmiştir. Bu çalışmalar Kyokushin sistemine de yansımıştır. Önceleri Shotokan benzeri bir eğitim olmasına rağmen sonraları Goju Ryu ağırlığı sistemde kendini hissettirmiştir.
İlk dönemlerde Masutatsu Oyama, sistemin gerçekçiliği adına yüze yumruk vurulmasına izin vermekte ve koruyucu eldivenler de kullanılmamaktaydı. Ancak bu durum müsabıklarda ciddi sorunlara yol açtığından yüz ve boyuna el ve dirsek vuruşları yapılmasına izin verilmemeye başlandı. Ayrıca Kyokushin kai Karate dünyanın en sert ve disiplinli sporu olarak da bilinmektedir.
Kata
Kyokushin Kataları Kuzey kata Karatesi Shuri-te geleneğinden kaynaklanmaktadır. Gichin Funakoshi den Shotokan karate eğitimi sırasında Oyama aşağıdaki Kataları öğrenmiştir.
Taikyoku sono ichi
Taikyoku sono ni
Taikyoku sono san
Pinan Sono Ichi
Pinan Sono Ni
Pinan Sono San
Pinan Sono yon
Pinan Sono go
Kanku Dai
Sushiho
Benzersiz
Sokugi Taikyoku sono ichi
Sokugi Taikyoku sono ni
Sokugi Taikyoku sono san
Sokugi Taikyoku sono yon
Güney Karate kataları Naha-te geleneğinden kaynaklanıyor. So Nei Chu ve Gogen Yamaguchi Goju Ryu karate eğitimi alırken Oyama aşağıdaki Kataları öğrenmiştir
Gekisai Dai
Gekisai Sho
Tensho
Saifa
Seienchin
Seipai
Yantsu
Kata Kriterleri :
Yukarıda Geleneksel Karate Katalarının üzerine temellendiği 10 elemandan bahsetmiştim… Şimdi bu bolümden itibaren o elemanları önemli yanları ile kısa ve ek yorumlarla açmaya çalısalım…
A/ SOLUNUM (KOKYU)
Karate de bir tekniğin arzu edilen zaman da, güç ve süratle icra edilmesi, ancak doğru nefesleme tekniklerine hakimiyetle orantılıdır. Bu anlam da bir tekniğin icrasın da bütünlük sağlayabilmek için doğru nefesleme teknikleri kullanılmalıdır.
Karate de iki tur nefesleme tekniği vardır, bunlar;
1- IBUKI : Sesli teneffüs, sesli solunum (Naha Te Ekolü!)
2- IBUKI NAGAR : Sessiz teneffüs, sessiz solunum (Tomari Te Ekolü!) IBUKI (Sesli Teneffüs): Diyafram sıkışımıyla yapılır. Goju ekolünün çok belirgin bir yöntemidir. Shito Ryu ekolünde de yer yer sesli solunum
(ibuki) teknikleri kullandığı görülür.
IBUKI NAGAR (Sessiz Teneffüs): Mide ve diyafram sıkışımıyla ancak IBUKI’ye oranla kısa ve kesik bir dışa vurguyla gerçekleştirilir. Shotokan ve Wado Ryu ekollerinin yöntemidir.
Uluslararası yarışma kurallarına göre (KWF) IBUKI NAGAR sınıfına giren uygulamalar da teknikleri sesli solunumla icra etmek yüksek puan kırılmaları ya da diskalifiye nedenidir! Ancak bu kriter yer yer yanlış yorumlanmakta ve katanın adeta soluksuz, büyük bir sessizlik içinde yapılması gerektiği gibi bir çıkarımda bulunulmaktadır..! Kısa, kesik ve keskin nefeslemelerin (IBUKI NAGAR) eşlik ettiği defans ve hücum teknikleri güç ve sürat anlamında çok daha etkili olduğuna göre bura da KWF’nin kastı sadece abartılı (Performasyonu olduğundan daha etkili gösterme çabasıyla ilgili!) yani bir anlam da süslenmiş nefeslemelerin cezalandırılmasıyla sınırlıdır..
B) YÜKSEK FARKINDALIK ZANSHIN
Zanshin, geniş anlam da hayatın, dar anlam da kataların olmazsa olmaz tamamlayıcı elamanlarından biridir. Kelime karşılığı (yüksek farkındalık!), (kalan ruh!) ya da (tetikte olmak !) biçiminde açıklanabilinir. Bir durumun, bir olayın, bir halin öncesi, o anı ve sonrasını kapsar. Bu hal, her an, her duruma karşı tetikte olmak biçiminde de anlaşılabilinir.
ZANSHIN kavramı kataların içersin de üç aşamalı işleviyle belirginleşir. Bunlar.
1- Tekniğe hazırlık
2- Teknik zamanı
3- Teknikten sonra ki tutumla ilgili işlevlerdir.
C) ODAKLANMA FAKTÖRÜ KIME
Kime özelliği olan bir teknik “ odaklanma faktörüne sahip” , “ bir anda ve bütünlük içersin de” gerçeklesen tekniktir.
Katalar da KİME Faktörünü Belirginleştiren Unsurlar…
a- Zamanlamanın net vurgusu
b- Süratin net vurgusu
c- Ritmin net vurgusu
d- Kuvvetin net vurgusu
e- Balansın net vurgusu
Kısaca bunlar bir kata da KİME faktörünün etkinliğini belirginleştiren ana unsurlar olarak ifade edilebilinir.
D) BALANS-DENGE
Balans ve doğru nefes KİME faktörünü güçlendiren iki önemli elemandır. Bu ikilinin KIME ile bütünlük içerisin de olması çok önemlidir.
Bunun için Katanın açılımına ve o Katanın Embusen üzerinde ki her santimetrekare ye düşen paydalarına doğru nufzetmiş olmak gerekir.
E) KUVVET (CHİKARA NO KYOJAKU)
Karate de “KUVVET” denilince akla ilk gelen “HARA’ gücüdür. Aynı zaman da “SEIKA TANDEN” olarak ta adlandırılan “HARA” kesinlikle Karate de gücün kaynağıdır. Bu güçten doğru ölçülerde yararlanabilmek için “Dachi Waza” formlarına tam hâkimiyet sağlanmış olması çok önemlidir. Zira “DACHI’ leri iyi olmayan bir Karate Ka’nın “HARA” gücünden yararlanabilmesi de çok sınırlı kalır. Karate aktivasyonun da kuvvetin doğru aktarımını sağlayabilmek için öncelikle “DACHI WAZA” lar ve “HARA “ nın bir bütün halinde ve uyumla hareket eder halegetirilmiş olması gerekir. Bu bütünlüğü sağlayamamış Karate Ka’ ların Kata icraları ((Güçlüymüş Gibi -Taklide Dayalı)) bir anlam da dekoratif jest ve nefeslemelerle sonlanır.
F) RİTİM (HYOSHİ)
Performe edilen Katanın Karateka tarafından benimsenmiş bir form olması, o Katanın Karateka nın beden özelliklerine uyumlu olması çok önemlidir.
Kuskusuz her Katanın kendine özel bir “embuseni” ve “ritim” düzeni vardır. Bu düzene ahenk getiren elemanlar.
a- Performe edilen Kata da o katanın ait olduğu “Shorin”, ”Shorei”özellikleri doğru vurgulanmalı.
b- Zamanlama ve hareketlerin akışı performasyonun açılımına uygun ve ahenk inersinde olmalı.
c- Süratli olmak kaygısıyla teknikler yarım bırakılmamalı.
d- Tekniklerin farklı açılara yönelimin de bakış yönü doğruluğu ( Metsuki) sağlanmalıdır.
Bir benzetme yapmak gerekirse Kata tıpkı bir senfoniye benzer. “ZANSHIN’ , “DENGE” , “KİME” , “KUVVET” ve RİTİM” faktörleride de o senfoninin notalarıdır. Eğer bu notalar arasında bir uyum, bir ahenk yoksa o senfoni tüm anlamını kaybeder.
KENDİNİ SAVUNMA
Ayrıca Goshin-jutsu olarak bilinen, stil belirli kendini savunma teknikleri çok Yoshida Kotaro altında Daito-Ryu Aiki-jujutsu’ya Mas Oyamas çalışma onların teknikleri ve taktikleri çizin. Bu teknikler resmi derecelendirme sistemi yerleşik ve Kyokushin giderek spor odaklı büyüdükçe, kendini savunma eğitimi belirsizlik içine düşmeye başladı hiçbir zaman. Bugün sadece dojolarda sınırlı sayıda uygulanmaktadır.